Op een bijzondere dag in mijn leven, werd ik als "normaal" bestempeld. Die dag was niet alleen een willekeurige dag; het was de dag waarop ik mezelf volledig aanvaardde en de eerste stappen zette op mijn weg naar genezing van mijn diepgewortelde trauma's.
Voor lange tijd had ik me anders gevoeld, als een buitenstaander, belast met de last van mijn verleden. Het was alsof ik door een donkere tunnel liep zonder hoop op het zien van het licht aan het einde. Maar op die ene dag veranderde alles. Iemand, wiens mening er echt toe deed, zag me voor wie ik was, zonder de last van mijn verleden. Ze noemden me "normaal," maar wat ze eigenlijk deden, was me erkennen als een mens, met mijn eigen unieke reis en herstelproces.
Erkenning = Bevrijding.
Deze erkenning was als een sprankje hoop dat diep in me begon te groeien. Het was alsof een nieuw hoofdstuk van mijn leven was begonnen. Ik besefte dat ik niet vastgebonden hoefde te blijven aan mijn trauma's. Ik had de kracht om te genezen, om te groeien en om mijn eigen definitie van "normaal" te creëren.
Die dag markeerde het begin van mijn reis naar zelfacceptatie en genezing. Het was niet altijd gemakkelijk, maar elke stap die ik zette, bracht me dichter bij het helen van mijn wonden en het omarmen van mijn ware zelf. Ik leerde dat ik niet gedefinieerd werd door mijn verleden, maar door de kracht en moed die ik bezat om te veranderen en te groeien.
Dus, ja, die dag waarop ik als "normaal" werd benoemd, was eigenlijk de dag waarop ik mezelf bevrijdde van de ketenen van mijn trauma's. Het was de dag waarop ik begon te geloven in mijn eigen potentieel en begon te bouwen aan een nieuw leven vol hoop en herstel. Het was de dag waarop ik echt begon te leven.
Genezing, wat een proces.
In de nasleep van die cruciale dag, begon ik actief te werken aan mijn genezing en zelfacceptatie. Het was een proces dat tijd en toewijding vergde, maar het bracht me steeds dichter bij een diepgaand begrip van wie ik was en wie ik kon worden.
Ik begon te beseffen dat genezing niet alleen betekende dat ik mijn trauma's onder ogen moest zien, maar ook dat ik mezelf moest omringen met steun en liefde. Ik zocht professionele hulp en deelde mijn verhaal met vertrouwde vrienden en familieleden, die me ondersteunden op mijn reis naar herstel.
Het was ook een tijd van zelfreflectie, waarin ik mijn innerlijke kracht en veerkracht ontdekte. Ik leerde om mijn eigen grenzen te stellen, negatieve gedachten los te laten en mezelf te vergeven voor dingen waar ik geen controle over had. Dit proces van zelfliefde en vergeving was misschien wel de meest bevrijdende stap op mijn reis.
"die dag waarop ik als "normaal" werd benoemd, was eigenlijk de dag waarop ik mezelf bevrijdde"
Een diepere betekenis
Na verloop van tijd begon ik te zien hoe mijn ervaringen me gevormd hadden, en hoe ik ze kon gebruiken om anderen te helpen. Het geven van liefde en steun aan anderen bracht een diepere betekenis in mijn leven en versterkte mijn eigen genezingsproces.
Vandaag de dag ben ik verre van perfect, maar ik ben trots op de persoon die ik ben geworden. Ik koester mijn unieke reis, inclusief de littekens en trauma's, want ze hebben me gemaakt tot wie ik ben. Ik heb geleerd dat het 'normaal' zijn niet betekent dat je vrij bent van pijn, maar dat je in staat bent om te groeien, te genezen en lief te hebben ondanks die pijn.
Dus, de dag dat ik als "normaal" werd benoemd, was eigenlijk de dag waarop ik de kracht vond om mezelf te omarmen en te genezen. Het was het begin van een reis die me heeft geleid naar een plek van innerlijke rust, liefde en acceptatie, en het heeft me de mogelijkheid gegeven om anderen te inspireren op hun eigen pad naar herstel.
"Vandaag de dag ben ik verre van perfect, maar ik ben trots op de persoon die ik ben geworden".
Het proces van genezing
Zelfacceptatie en het omgaan met trauma vereist vaak een combinatie van verschillende technieken en benaderingen. Hier zijn enkele manieren waarop ik dit heb kunnen bereiken:
-
Loslaten: Loslaten is een van de meest krachtige stappen naar genezing. Ik heb geleerd om los te laten wat ik niet kan veranderen en om de controle te behouden over wat binnen mijn macht ligt. Dit betekent dat ik heb geaccepteerd dat mijn verleden me heeft gevormd, maar dat het niet mijn toekomst hoeft te dicteren. Het vermogen om te vergeven, zowel anderen als mezelf, is ook een essentieel onderdeel van dit proces. Het loslaten van wrok en schuldgevoelens heeft me geholpen om een lichtere last te dragen.
-
Leven in het moment: Ik heb de kracht van een goede mindset ontdekt en heb geleerd om in het moment te leven. Door me te concentreren op het hier en nu, kan ik de angst voor de toekomst en de pijn van het verleden verminderen. Dit heeft me geholpen om me bewust te worden van mijn gedachten en emoties zonder erdoor overweldigd te raken. Ik heb geleerd om mezelf af en toe een pauze te gunnen en te genieten van de schoonheid van het moment, hoe eenvoudig het ook is.
-
Meditatie: Meditatie is een krachtige tool gebleken in mijn reis naar genezing. Het heeft me geholpen om innerlijke rust te vinden, mij, geest te kalmeren en negatieve gedachten los te laten. Door regelmatige meditatie ben ik in staat geweest om een dieper begrip van mezelf te krijgen en mezelf te observeren zonder oordeel. Het heeft me ook geholpen om stress te verminderen en mijn emotionele welzijn te verbeteren.
-
Zelfzorg: Ik hebt geleerd dat zelfzorg geen luxe is, maar een essentieel onderdeel van genezing. Dit omvat het luisteren naar je lichaam en geest, goed eten, voldoende rust nemen en regelmatige lichaamsbeweging krijgen. Het zorgen voor mijn fysieke en emotionele welzijn heeft bijgedragen aan mijn veerkracht en herstel.
-
Steun zoeken: Het omringen van mezelf met liefdevolle mensen en het zoeken naar professionele hulp is ook een belangrijk onderdeel van mijn genezingsproces. Ik heb geleerd om mezelf open te stellen voor anderen, mijn verhaal te delen en hulp te accepteren wanneer dat nodig was. De steun van anderen heeft me geholpen om me minder alleen te voelen in mijn reis.
-
Zingeving: Ten slotte heb ik betekenis gevonden in mijn ervaringen te delen en door anderen te helpen. Ik heb ontdekt dat het delen van mijn verhaal en het ondersteunen van anderen een diepere betekenis en voldoening in mijn leven brengt.
Praten helpt, vraag hulp.
Het is niet gemakkelijk om toe te geven dat het niet goed met je gaat. Maar het voelt minder zwaar als je even met iemand kan praten. Of het nu met een vriend(in) is of met iemand professioneel.
Doe wat voor jou comfortabel aanvoelt.
Je kan ook terecht in België op het gratis nummer van Tele-Onthaal (106). Dat is een telefonische/chat hulpdienst waar deskundige vrijwilligers je bijstaan als je het even moeilijk hebt. (24/24)
Voor mij voelt praten met iemand deskundig nog steeds op de dag van vandaag heel verlossend.
Reactie plaatsen
Reacties
👌🏻leuk om te lezen dat “het toegestaan “ is om jezelf te zijn en net zoals ik jezelf de hele tijd anders te voelen ook kan veranderen.
Heel prachtig en mooi verwoord ✨💫
Doe zo verder…